Κάνε ό,τι μπορείς

Στην καλύτερη σκηνή του Greenberg, ο 40χρονος ήρωας, που πρόσφατα έχει νοσηλευτεί σε κλινική για ψυχική διαταραχή, βρίσκεται σχεδόν αιφνιδιαστικά στο κέντρο ενός πάρτυ που οργανώνουν νεαρά παιδιά, γύρω στα 18-20. Κάποια στιγμή του προτείνουν και παίρνει κοκαΐνη γεγονός που του προκαλεί υπερδιέγερση αλλά και ένα αίσθημα απελευθέρωσης και τότε, μεταξύ άλλων, απευθυνόμενος σε αυτά τα παιδιά τους λέει αυτά που αληθινά σκέφτεται  για τη γενιά τους - πράγματα που σε μεγάλο βαθμό αισθάνομαι κι εγώ. 

You’re mean. The thing about you kids is that you’re all kind of insensitive.  I’m glad I grew up when I did.  Your parents were too good at parenting.   All that Baby Mozart and Dan Zanes songs.   You’re so sincere and interested in things.   There’s a confidence in you guys that’s horrifying.   You’re all ADD and carpal tunnel -- you wouldn’t know agoraphobia if it bit you in the ass. And it makes you mean. You say things to someone like me who is older and smarter with this blithe air.   I’m freaked out by you kids.   I hope I die before I end up meeting one of you in a job interview...

[η σκηνή εδώ]

Στις 2 Μαρτίου 1840, η Doña Gertrudis Castañeda ταξιδεύοντας με πλοίο έπεσε σε φοβερή καταιγίδα στη θάλασσα και σε αυτή την τρομερή θέση επικαλέστηκε την Παρθένο της Soledad της Santa Cruz και αφού σώθηκε αφιερώνει αυτόν το τάμα.

Βάζω να φτιάξω μιά κούπα τσάι του βουνού και αιφνιδιάζομαι γιατί διαβάζω: 

Συμφιλιώσου με το παρελθόν σου για να μη σου καταστρέψει το παρόν.

Η εταιρεία Fino (το site εδώ) που πουλάει βότανα συσκευασμένα σε φακελάκια, είχε την εξυπνότατη ιδέα να προσθέσει μηνύματα στο καρτελάκι που συγκρατεί το σχοινάκι έξω από το χείλος της κούπας. 

Στις 18 Σεπτεμβρίου 1930, ο κύριος Donato Lopez, ενώ κυνηγούσε την αγελάδα του μέσα σε ένα ρέμα, καθώς προσπάθησε να την πιάσει με το λάσσο, είχε την ατυχία να πέσει σε έναν βράχο και να σπάσει το αριστερό του πόδι. Μετά από τέτοιο ισχυρό χτύπημα απευθύνθηκε με όλη την καρδιά του για βοήθεια στο Άγιο Τέκνο της Atocha και με ευγνωμοσύνη αφιερώνει αυτό το τάμα.

Ο Στ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής, Βουλευτής Πειραιώς και Νήσων με το κόμμα του ΛΑΟΣ (για δεύτερη θητεία παρακαλώ) έχει ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον blog, ιδιαιτέρως ενημερωτικό για τις δραστηριότητές του. Ο βουλευτής, που το σύνθημά του θα μπορούσε να συνοψιστεί στη φράση "Ελάτε να αγαπηθούμε", παρουσιάζει στην πρώτη σελίδα τις επερωτήσεις που απευθύνει σε υπουργούς, εκθέτει τη φιλοσοφία του με λίγα λόγια και δίνει ένα αναλυτικότατο βιογραφικό.

Αυτό το τελευταίο το βρήκα σχεδόν συγκινητικό, ιδίως στο πεδίο που αναφέρει τις σπουδές του, αφού είναι σαφές ότι κάθε μάθημα που έχει παρακολουθήσει, έστω υπό τον τύπο απλού σεμιναρίου, το θεωρεί πτυχίο 

Βιοσοφία, Ψυχολογία, Παιδαγωγική, Βιοηθική (I.M.Παναγιωτόπουλος, Ε.Παπανούτσος) Κυβερνητική, Φιλοσοφία, Θεολογία, Ψυχανάλυση, Αστρονομία, Αισθητική, Αρχαιολογία, Ιστορία  Ευρωπαϊκού Πολιτισμού 

Είναι όμως συγκινητικός ο Βαΐτσης και στο πεδίο Πολιτικές-Κοινωνικές δραστηριότητες, όπου με κάθε ειλικρίνεια αναφέρει την απασχόλησή του ως

Εκδότης, Συγγραφέας βιβλίων, Αρχισυντάκτης στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο, Δημοσιογράφος 9,84  Ραδιοφωνικός Παραγωγός, T.V. Sex-therapy, Couple counseling, Life couching [sic]. 

Πολλά θαυμάσια μπορεί κανείς να ανακαλύψει χαζεύοντας το blog του, όπως π.χ. τις 111 φωτογραφίες του υπό τον τίτλο "Μια εικόνα, χίλιες λέξεις", αλλά σπουδαιότερη θεωρώ τη συλλογή ρηθέντων υπό του ιδίου του Βαΐτση που ειπώθηκαν σε διάφορες συνεδριάσεις της Βουλής. Η συλλογή έχει τον εκπληκτικό τίτλο Vais Advice [μάλλον έβλεπε κι εκείνος Miami Vice, στη δεκαετία του '80] και από εκεί σταχυολογώ τη μαγική φράση 

Για την Αρκαδία οφείλουμε όλοι να μιλάμε πάντα

που ο κος Αποστολάτος εκστόμισε στις 3-6-2011 κατά τη Συζήτηση Επικαίρων Ερωτήσεων.

Εντυπωσιακό είναι επίσης το γεγονός ότι τελικώς στον κο Αποστολάτο αποδίδεται η γνωστή λατινική φράση de gustibus et de coloribus non est disputandum, την οποία φέρεται να είπε στις 3 Αυγούστου 2011 στη συζήτηση του σχεδίου Νόμου του Υπουργείου Οικονομικών. 

Τον μήνα Μάιο του 1839 η Doña Gabriela Lois είχε μιά σοβαρή ασθένεια που την έφερε σε κατάσταση απελπισίας, χωρίς ελπίδα ότι θα ζήσει. Εκείνη εμπιστεύθηκε τον εαυτό της με όλη της την καρδιά στον Άγιο του San Salvador ο οποίος την θεράπευσε αμέσως. Απευθύνει πολλές ευχαριστίες σε έναν τόσο μεγάλο Κύριο, και Θεό. 

                              

Στις 28 Απριλίου 1952 η Marilyn Monroe εισήχθη σε νοσοκομείο του Λος Άντζελες για αφαίρεση σκωληκοειδίτιδας. Είχε προφανώς τεράστια αγωνία για την επέμβαση, αφού όταν οι γιατροί σήκωσαν την ιατρική ρόμπα για να ξεκινήσουν, βρήκαν κολλημένο πάνω στην κοιλιά της ένα ιδιόχειρο σημείωμά της που έλεγε τα εξής: 

Dear Dr. Rabwin,
cut as little as possible I know it seems vain but that doesn't really enter in to it. The fact I'm a woman is important and means much to me. 
Save please (I can't ask enough) what you can – I'm in your hands. You have children and you must know what it means – please Dr Rabwin – I know somehow you will!
thank you – thank you – thank you – For God's sakes Dear Doctor no ovaries removed – please again do whatever you can to prevent large scars. 
Thanking you with all my heart.
Marilyn Monroe

Πόσο παιδιάστικο και πικρό αυτό το no ovaries removed...

[όλη η ιστορία από εδώ]

Ευχαριστώ το Θεό και τον Άγιο Φραγκίσκο της Ασίζης γιατί τέτοια μέρα, πριν 25 χρόνια, σώθηκα ενώ είχα δεχτεί 4 πυροβολισμούς στην πόλη San Luis Potosi, S.L.P. 28-Δεκ.-2006

Οι μικροί πίνακες που είναι διάσπαρτοι μέσα στην ανάρτηση είναι μεξικάνικα τάματα. Είναι συνήθως φτιαγμένοι από τσίγκινα κεραμίδια ή μικρά πλακίδια και απεικονίζουν την περίσταση κατά την οποία ένας πιστός που διατρέχει κάποιο κίνδυνο ζητά τη βοήθεια ενός αγίου και σώζεται με θεία παρέμβαση, συνήθως από βέβαιο θάνατο. Οι πιστοί ανέθεταν την εκτέλεση σε ντόπιους ναΐφ ζωγράφους θέλοντας με τους πίνακες να αφηγηθούν με άμεσο τρόπο τις προσωπικές τους ιστορίες σωτηρίας, που κυμαίνονται από οικιακά δράματα και πυροβολισμούς μέχρι χτυπήματα κεραυνών και διασώσεις από πνιγμό. Βρίσκω πολύ ενδιαφέρον το γεγονός ότι μαζί με την εύγλωττη εικονογράφηση περιλαμβάνεται πάντα και μια αναλυτική επεξηγηματική επιγραφή.

Τα τάματα αυτά εμφανίζονται από τον 18ο αιώνα και συνεχίζουν να κατασκευάζονται ακόμη στην εποχή μας. Ως ζωγραφικά έργα επηρέασαν σημαντικά τον Diego Rivera και την Frida Kahlo που τα συνέλεγαν συστηματικά. 

Δείτε και μάθετε περισσότερα για τα μεξικάνικα τάματα ΕΔΩ.

Στις 29 Νοεμβρίου του έτους 1862, ο Calletano Favera και η σύζυγός του Agustina Murillo δέχτηκαν επίθεση από τρεις ληστές στην είσοδο του δρόμου του Sangarri de Urrutia. Ο Calletano δέχτηκε επίθεση και γδάρθηκε το μέτωπό του από μιά σφαίρα κι έπειτα πυροβολήθηκε στην πλάτη, όπου παραμένει ακόμη η σφαίρα. Και η Agustina Murillo δέχτηκε δύο χτυπήματα στο κεφάλι. Και οι δύο είναι υγιείς χάρη σε μεγάλο θαύμα του Κυρίου της Villaseca.

Να νικιέσαι καμιά φορά, αλλά να μην υποκύπτεις ποτέ - Alfred de Vigny 

Μέχρι να τελειώσει αυτή η ανάρτηση ήπια και ένα χαμομήλι ;)