Δηλαδή τι νομίζω;
Απαλλάχθηκα.
Δηλαδή όχι τελείως.
Σχεδόν.
Σχεδόν απαλλάχθηκα.
Για λίγο απαλλάχθηκα.
Πάντως αισθάνομαι καλά.
Σχεδόν καλά.
Κι εκεί που αισθανόμουν σχεδόν καλά,
σκέφτηκα, τώρα που θα πας;
Που θέλεις να πας;
Δεν ξέρω που θέλω να πάω.
Θα κάτσω λίγο πρώτα να δω.
Και μετά θα δω.
Θα δω τι θα κάνω δηλαδή.
Η Δωροθέα μου είπε να πάω προς τη Δύση.
6 σχόλια:
Σ' ευχαριστώ, Ιφιμέδεια, για τα δύο σου τελευταία post. Κάνουν καλή δουλειά :)
Επιτέλους!!!
Νά'στε καλά φίλοι!
Χα! Σας ανακάλυψα πρώτη εγώ εχθές ζευγάρι της ακολασίας!
Καλώς ορίσατε στο φτωχικό μου.
Χαράλαμπε όχι τα πόδια πάνω στο καινούργιο τραπεζάκι!
Κούλα μου τον καφέ με ασπαρτάμη; Δεν έχεις ανάγκη αγάπη μου!
Καϋμό το 'χω ρε να γράψεις κι ένα post που να μπορούμε να το καταλάβουμε και εμείς, τα απλά παιδιά του λαού που το πρωί δουλεύουμε στην ιχθυόσκαλα και το βράδυ διαβάζουμε με το σπαρματσέτο για να γίνουμε γιατροί και να κάνουμε καλά το αδερφάκι μας που το χτύπησε αυτοκίνητο και τυφλώθηκε (κι όχι από την πολύ μαλακιά)!
Μετά φταίω εγώ που σε λέω Ιφιμέδεια Γλύκατζη-Αρβελέρ... :-)
Αγαπητή μου Κούλα,
βλέπω ότι ταιριάζουμε ήδη! Το μιλφέιγ αγάπη μου θέλει σύγκριση. Δεν τρώγεται έτσι στα κουτουρού! Εγώ από χτες κάνω σύγκριση καταϊφάκια. Αλλά τι να καταλάβει ο Χαράλαμπος; Αυτός νομίζει ότι αυτό το καταπληκτικό καμπύλο σώμα συντηρείται έτσι χωρίς θυσίες! Τα ίδια κι ο δικός μου.
***********
Αγαπητέ μου Χαράλαμπε,
μη με παρεξηγείς για το τραπεζάκι, αλλά είδα απότομα τις πατούσες και σκιάχτηκα η γυναίκα! Καλέ ποιανού τουρνέ υποστηρίζετε;
Το λουλουδάκι στη φωτό είναι Imogen Cunningham, Magnolia Blossom, 1925.
******
Αγαπητέ Λεβέντη της Ιχθυόσκαλας,
καλά δεν έχεις καταλάβει ότι με το μπλογκ γλυτώνω λεφτά από τον ψυχίατρο και τα τρώω παγωτά; Είμαι τριχασμένη προσωπικότης και κάθε τόσο γράφω κι ένα παραλήρημα -να ξεδίνω η γυναίκα. Εν προκειμένω η Δωροθέα ήταν η Dorothea Lange και η φωτό είναι δική της: Road to the West, New Mexico, 1908. Η αλήθεια είναι ότι παρέληψα να το αναφέρω.
Εξανίσταμαι όμως η Γλύκατζη! Καλά η Δωροθέα είναι βεριτάμπλ παραλήρημα, ο Καφές με τον Πρίγκιπα, εντάξει είναι κάπως συνθηματικός, το ποστ μου για τη Γιαγιά, αν και είναι απολύτως αληθινό (απο την πρώτη ως την τελευταία λέξη), είναι και σούρεαλ το παραδέχομαι....
αλλά τι δεν κατάλαβες στο ποστ "Αυστηρώς Ακατάλληλον"; Την υπόθεση;
Υ.Γ. Μου ράγισες την καρδιά με το τυφλό αδελφάκι σου... Δεν αντέχω κι ομολογώ: εγώ το χτύπησα το καψερό, προχτές που προσπαθούσα να παρκάρω σε μια άδεια αλάνα! Ήταν σκυμένο και μάζευε χορταράκια για να κάνετε πλακί το ψάρι που φέρνεις εσύ κάθε βράδυ και δεν το είδα! Μήπως να του προκαλέσουμε κανένα σοκ μπας και ξαναβρεί το φως του;
Δημοσίευση σχολίου