Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου 2006

Μια προσευχή


Σήμερα θυμήθηκα λίγα λόγια της προσευχής τους.
Οι καημένοι. Περίμεναν από μένα τα πάντα. Ό,τι επιθυμούσε ο καθένας, ό,τι του έλειπε.

Δεν μπόρεσα τελικά να τους σώσω και καμιά φορά μου λείπουν.

8 σχόλια:

I.I είπε...

Αγαπημένη Θεότητα, πολυβασανισμένη μου ψυχή από ατυχείς έρωτες με θεούς της Θάλασσας, είχα αιώνες να ακούσω αυτή την προσευχή που λέγανε οι θνητοί στο όνομα σου. Κι η γραφή τόσο παλιά, ποιος να τη γνωρίσει σήμερα; Λίγοι θα δουν, ελάχιστοι θα καταλάβουν το μέγεθος της Ύπαρξης σου, τα λόγια αυτά τα λατρευτικά.

Μα μην ανησυχείς αναλαμβάνω να εξηγήσω με λόγια απλά. Δως μου λίγο χρόνο μέχρι το πρωί, και θα βρω τις λέξεις, να καταλάβουν όλοι όσοι δεν γνώρισαν από κοντά τη γητειά της ομορφιάς σου.


(Τσ, τσ, τσ, Γραμμμική Β' σε τα μας;;;
Το πρωί και η λύσις της!! Γαμάτος ο γρίφος Ίφι, πως τον σκέφτηκες?)

Ανώνυμος είπε...

http://www.geocities.com/kurogr/linearb.pdf

I.I είπε...

Λοιπόν!
Όχι, ότι το έχω και σίγουρο, αλλά μάλλον έφτιαξες μια προσευχή ή κάτι τέτοιο για να βλογήσεις τα γένια σου!!!!
Τι λέει; Κάτι του τύπου:
Πάνω στο άρμα των ανέμων φέρνεις τα δώρα σου εσύ Ιφιμέδεια
Ε;
ε;

Ποιο άρμα καλέ;;;; ΧΤΕΣ ΕΨΑΧΝΕΣ ΒΑΡΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΝΙΓΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ!!!!!!!

ΜΗΠΩΣ ΤΑ ΜΠΕΡΔΕΨΕΣ;;;; Ε;;
:P
:p


Επί άρματος ανέμων πότνια�Ιφιμέδεια φέρεις τόσα δώρα.

Ιφιμέδεια είπε...

Καλέ τι επίπεδο αναγνωστών είναι αυτό;
Πώς θα ανταποκριθώ; Πώς θα τα καταφέρω;

Με γεμίζετε ευθύνες σας βεβαιώ!

Ναι, τα χρυσά μου τέτοια μουρμούραγαν όλη μέρα και παρακαλούσαν. Αχ, πόσο μου λείπουν.

Όσο για τη βάρκα και το άρμα.. περασμένα μεγαλεία..

I.I είπε...

πάντως εγώ,είτε με βάρκα είτε με άρμα, σε πάω τσάρκα
κι ας μου μιλάς σε γλώσσα χιλιάδων ετών!

Χαρυβδιςς είπε...

sorry gia thn eisbolh perastikh apo dw eida th proseuxh jexwrisa ena dyo falika symbola kai ksomeina epixeirvntas apokryptografish.....

Ιφιμέδεια είπε...

Καλοδεχούμενη Χάρυβδη -με το ωραίο ψευδώνυμο!

Ανώνυμος είπε...

υπομονή και μελέτη....