Ο Ιαγουάρος Μέσα Του - Ήρθε με τη βροχή

Β.- Πήρα το θάρρος να σας φέρω εγώ απόψε το βραδυνό λικέρ Don Basilio.

Σας ευχαριστώ. Καθίστε παρακαλώ.

Β.- Don Basilio, πότε ήρθε η Julia στη Soledad;

Δεν θυμάμαι ακριβώς τη μέρα. Ήταν Ιούλιος, όπως στο όνομά της, αλλά έβρεχε. Μια περίεργη βροχή με αφόρητη ζέστη. Εμφανίστηκε ξαφνικά στη μεγάλη πύλη της Soledad μούσκεμα μέχρι με το κόκαλο και ζήτησε να με δει.

Πώς έφτασε μέχρι το κτήμα κανείς δεν κατάλαβε. Αυτοκίνητο δεν είδε και δεν άκουσε κανείς. Με τα πόδια πώς να μπόρεσε τόσο μακριά; Δεν ξέρω, ούτε την ίδια τη ρώτησα ποτέ.

Β.- Θυμάστε τίποτα από εκείνη τη συνάντηση;

Τα θυμάμαι όλα.

Όταν την οδήγησαν στο καθιστικό του ισογείου, την άφησα να περιμένει κανένα τέταρτο γιατί βαριόμουν να ντυθώ και είχα ψιλονυστάξει. Κατέβηκα βαριεστημένα, χωρίς να πολυθέλω, όπως συνήθως συμβαίνει όταν πρόκειται να συναντήσει κανείς τον έρωτα της ζωής του. Όταν την είδα από την κορυφή της σκάλας όρθια να χαζεύει έξω τη βροχή, να στάζει η ίδια και να αφήνει γύρω της λίμνες το νερό, την κοίταξα για μια στιγμή σαστισμένος και, παρά το αστείο θέαμα, σκέφτηκα -το θυμάμαι σαν να είναι τώρα- πώς αυτή τη γυναίκα θα μπορούσα να την ερωτευτώ.

Θυμάμαι ότι της είπα να καθίσει, έβγαλε μια λεπτή ζακέτα που φορούσε και μόλις ακούμπησε την πλάτη της στον καναπέ, βγήκε από πίσω της ο ήλιος, η βροχή είχε μόλις σταματήσει.

Τότε μόνον παρατήρησα τον ιαγουάρο. Ήρθε και έκατσε ήσυχος δίπλα στα πόδια της. "Ελπίζω να μην σας ενοχλεί ο Innocencio" μου είπε. Είχα τη Βασίλισσα του Σαβά στο σαλόνι μου.

Β.- Θυμάστε τι σας είπε;

Ερχόταν με επιστολή του προσωπικού μου φίλου κυρίου Fuentes, τότε πρεσβευτή μας στο Παρίσι. Μου ζήτησε να μελετήσει τη μουσική μου συλλογή. Τις παρτιτούρες και τις παλιές ηχογραφήσεις.

Είχε σμαραγδένια πράσινα μάτια και μαύρα μαλλιά. Η πιό όμορφη γυναίκα που είχα δει ποτέ μου. Μου έδωσε απλά την επιστολή του Fuentes, μου είπε ότι τον είχε γνωρίσει όταν σπούδαζε στο Παρίσι και ότι εκείνος της είχε προτείνει όταν θα επέστρεφε στο Μεξικό να δει τη συλλογή. "Θα πρέπει να έχετε σπουδάσει και ο ίδιος μουσική για να συλλέξετε με τόση αγάπη τα μοναδικά κομμάτια που μου ανέφερε ο κύριος Fuentes." Τι να της απαντήσω; Ότι χωρίς καμία μουσική γνώση, έτσι ξαφνικά στα 18 μου χρόνια άρχισα να αγαπώ την όπερα; Ότι έμαθα ιταλικά για να μπορώ να καταλαβαίνω τα λιμπρέττα; Ότι προφανώς όλον αυτό τον καιρό προετοιμαζόμουν χωρίς να το γνωρίζω γι'αυτή ακριβώς τη στιγμή; Της απάντησα την καλύτερη κοινοτοπία που μπορούσα να σκεφτώ υπό τις συνθήκες της στιγμής. "Δυστυχώς οι γνώσεις μου είναι περιορισμένες. Είμαι κυριολεκτικά ερασιτέχνης." Εκείνη τότε μου είπε "Ίσως η μουσική σας δώσει κάποτε το κλειδί σε ένα πρόβλημα" και χαμογέλασε. Τι να πει κανείς μετά απ'αυτό;

Μα γιατί μου κάνετε αυτές τις ερωτήσεις γιατρέ; Σας είπε κανείς ότι μπορείτε να γίνετε ο γιατρός της ψυχής μου; Δεν νομίζετε ότι είστε πολύ νέος για να διεκδικείτε τέτοιο ρόλο και μάλιστα με ασθενή εμένα;

Γιατί μιλάω έτσι σ'αυτό το νεαρό αγόρι που μου θυμίζει τόσο πολύ τον εαυτό μου; Εγώ τον διάλεξα άλλωστε -ενστικτωδώς νομίζω ότι με τη συντροφιά του μου κάνει περισσότερο καλό απ'οποιονδήποτε άλλον άνθρωπο αυτή τη στιγμή.

Με συγχωρείτε.

Β.- Don Basilio, πρέπει να με αφήσετε να σας βοηθήσω.

Αγαπητέ μου για να με βοηθήσετε θα έπρεπε να μπορείτε να αλλάξετε το παρελθόν.

Αυτό μόνο η Julia το μπορούσε.

Τι είναι αυτό μέσα στο δίσκο; Ποιός το έβαλε; Πείτε μου! Ποιός το έβαλε;

Β.- Ποιό; Τι εννοείτε; Τον δίσκο μου τον έδωσε ο Alvaro. Μα, είναι ένα χαρτάκι κομμένο από παρτιτούρα. Τι σας συμβαίνει Don Basilio;

Nessun dorma! Nessun dorma!..

..Ma il mio mistero è chiuso in me,
il nome mio nessun saprà!..

Από που ακούγεται αυτή η μουσική;