Δύσκολη Δευτέρα, με συνεφιά και με απ'όλα. Αλλά ξυπνήσαμε μαζί και ήταν ωραία.
Είμαι άρρωστη με ίωση. Πονάει το στομάχι μου, το κεφάλι μου, δεν τρώω παρά σιχαμένες φρυγανιές (ωιμέ!). Αλλά είμαι σπιτάκι μου με πυτζαμούλες και τη μαμά μου να με περιποιείται και γράφω τώρα αυτές τις σάχλες, ενώ θα έπρεπε να δουλεύω "αυτό" που μόλις υποσχέθηκα να τελειώσω το συντομότερο.
Γέμισε ο τόπος κράξιμο, metablogging και δε συμμαζεύεται. Κακώς εννοούμενο αντριλίκι. Αλλά ένας Άντρας γέμισε αγάπη το blog του, ένας άντρας αλήθεια θαραλλέος που με συγκίνησε όχι τόσο γι'αυτό που έκανε, όσο γιατί δεν κώλωσε να το μοιραστεί με αυτή την ομήγυρη.
Όπου να'ναι γυρίζουν αυτοί που δεν θέλω να δω. Αλλά -τι καλά- γύρισε σαν χελιδόνι (μη γελάς!) και μια φίλη από την Σκοτεινή Ανατολή.
19 σχόλια:
Περαστικούλια, να γίνεις γρήγορα καλά να συνεχίσεις το τρέξιμο, κι εγώ θα κρατήσω αυτό το ποστάκι να το βλέπω κάτι μέρες σαν τη σημερινή.
:)
Περαστικά και από μένα.
Και τώρα που γύρισε η Ανατολίτισσα κράξε την να γράψει.
Και αν τύχει ας χουφτώσει εδώ κανεναν.
Ευχαριστώ citronella μου! Αισθάνομαι λίγο καλύτερα.
:) Φιλάκια του H.
Βόρειέ μου,
ευχαριστώ για την ευχή. Την έκραξα ήδη να γράψει, αλλά ανθίσταται σθεναρά. Θα βάλω όμως τα μεγάλα μέσα όταν την δω από κοντά. ;)
Ιφιμέδεια και εμείς αρρωστήσαμε με ίωση αλλά δεν την κοπανήσαμε απ' την δουλειά! Πως να πάει μετά μπροστά αυτός ο τόπος ρε; Πως να μην κατρακυλήσει η παραγωγικότητά μας έναντι των ευρωπαίων εταίρων μας; Άντε περαστικά και άμα κανονίσετε τίποτα με την άλλη ρίξτε σύρμα.
varometro
Ας κατρακυλήσει όπου θέλει η παραγωγικότητα, από το να ξερνάω εγώ στο μετρό! Ακούς εκεί!
Σκέψου τέλος εβδομάδας μεσημέρι κέντρο.
περαστικούλια Ιφιμέδεια...
:) ευχαριστώ Αργυρένια μου!
Ακριβή μας Ιφιμέδεια,περαστικά και γρήγορα πάλι καλά! :-)
Κάνε μας όμως και μιά μικρή χάρη...
Πες στον αγαπημένο σου φίλο να ΜΗΝ κλείσει το blog του.Ειλικρινά έχουμε στεναχωρηθεί :-((
Μπορεί να διαφωνούμε σε πολλά,μπορεί ακόμα και να σκυλοβριζόμαστε,αλλά μας έδειξε τελικά πόσο σημαντικά πράγματα μπορεί να πεί με τρόπο μοναδικό και γοητευτικά σπάνιο-ΟΤΑΝ βεβαια το διαλέγει ο ίδιος να το κάνει...
Και να του πεις ότι αυτά τα περί του "Οι άνθρωποι που κυκλοφορούν λίγο, είναι αυτοί που εξασφαλίζουν την βεβαιότητα του περιζήτητου. Οι ΧΟΡΤΑΣΜΕΝΟΙ. Οι άλλοι κυκλοφορούν πολύ για να παρηγορηθούν που δεν είναι ΕΜΠΟΡΕΥΣΙΜΟΙ" εκτός απο γνωστά,σεβαστά και κάπου μέσα στο weekend διαβασμένα σε περιοδικό απο εμάς,είναι και λόγια που δεν κάνουν το blogging απαγορευτικό...
Ευελπιστούμε να περνά μιά φάση απλώς και να μας ξανακάνουν παρέα τα (όμορφα) γραπτά του...
Περαστικά
Καλά μας 7 δαιμόνια,
σας ευχαριστώ θερμά για τις ευχές σας. Ήδη αισθάνομαι πολύ καλύτερα.
Προς στιγμήν όμως διαβάζοντας το σχόλιό σας φοβήθηκα μήπως ανέβηκε πάλι αυτός ο ύπουλος ο πυρετός. Μα τι θα γίνει με σας; Δεν παύετε ποτέ να μας εκπλήττετε -ίσως κι αυτό να είναι μέρος της γοητείας σας.
Μα εσείς δεν λυσσομανάγατε στο comment box να κλείσει επιτέλους το blog του; Αφού σκεφτόμουν ότι με την απόφασή του αυτή έκανε τουλάχιστον 7 δαιμόνια ευτυχισμένα.
Αχ, τελικά, η καρδιά σας είναι μαλαματένια -κι ας είναι τα λόγια σας μαχαίρια μερικές φορές.
Τέλος πάντων. Εξ όσων είμαι σε θέση να γνωρίζω η απόφαση είναι αμετάκλητη. Η έκκλησή σας ωστόσο θα μεταφερθεί -να είστε σίγουρα.
@Πασχάλη: Σας ευχαριστώ. Πολύ.
Λοιπόν
Για να ξεκαθαρίζω άλλη μια φορά τα πράγματα
Το blogging για μένα ήταν μια μεγάλη - το γνωρίζει πολύ καλά η από 10ετίας και βάλε φίλη μου Ιφιμέδεια- καθυστέρηση που έβαλα στον εαυτό μου για να αρχίσω ένα σχέδιο για το οποίο ταξίδεψα τον Φεβρουάριο στη Βενετία. Ένα βιβλίο. Μ' ένα άσχετο με το blogging, το μετά- blogging και γενικά της εποχής θέμα. Και κυρίως άσχετο με τους "ανθρώπινους" έρωτες.
Όλη αυτή η ιστορία με το βιβλίο έχει ξυπνήσει μέσα μου μια ταραγμένη περιοχή φόβου. Φόβο τον οποίο δεν θα μπορούσα να αντιμετωπίσω αν δεν έκανα αυτό το ταξίδι στη Σαμοθράκη. Καθυστερώντας κι άλλα πράγματα κι ανθρώπους ταυτόχρονα στη ζωή μου. Κερδίζοντας ή χάνοντας δεν έχει σημασία...
Η καλή μου Ιφιμέδεια, το είχε καταλάβει.
Τι σημαίνει μπαίνω σε μια σχέση με τη ζωή απ' την αρχή με καθαρό βλέμα και καθαρή ψυχή.
Με το blogging γοητεύτηκα με την άνεση με την οποία μπορεί κάποιος να μπερδέψει Πλάνη και Πραγματικότητα και να τα κάνει εξίσου αληθινή ζωή...
Μου άρεσε ένα σχέδιο ιστολογίου καταπονημένο και εξαντλημένο από τη βαναυσότητα της ζωής...Κι ένας blogger τσαλακωμένος, διαμελισμένος από το τέλος της μίμησης της πράξης της αγάπης...
Μου αρέσει μόνο να με αγαπούν
και μου μάθατε να μην μου αρέσει να με μισούν
Το blogging είχε σταματήσει μετά την επιστροφή από το νησί. Άνοιξαν ξανά σημειώσεις, και κυρίως ξανά Μουσική. Πάλι μικρό διάλειμμα με όπλα και εφευρήματα αγάπης...
Αλλά μετά τέλος.
Φως οριστικό αγαπητέ 7demons που μπορεί τoν Μπρυκνέρ να τον διαβάσατε κι αυτό το ΣΚ στα παρένθετα εφημερίδων όπως λέτε μα ο npl το έχει αντιγράψει σε προσωπική συνομιλία με τον ίδιο τον Πασκάλ από το Παρίσι ;-P εδώ και μήνες στο ιστολόγιο του...
Blogging έτσι με τους τρέχοντες όρους τέλος
Αλλά ρίχνω πρόταση στο τραπέζι
Φράγκα μάγκες και μάγκισσες βρίσκονται (δόξα τω Θεώ ξεπλένεται ακόμα και στο Λαγονήσι το δολλάριο...)
Μαζευτείτε όσοι πιστοί αντέχετε κι ελάτε να συναντηθούμε προσεχώς να μιλήσουμε για τον σχεδιασμό ενός κοινού ιστολογίου σε 2 γλώσσες που θα σας και θα μας κάνει πιο εμπορεύσιμους και που ταυτόχρονα θα χαρίσει στην πόλη την πιο εμπορεύσιμη και ανατρεπτική ever Free Press...
Σας φιλώ
"Οι bloggers που απαντούν σε ανώνυμα comments λίγο είναι αυτοί που εξασφαλίζουν τη βεβαιότητα του περιζήτητου. Οι χορτασμένοι. Οι άλλοι "κυκλοφορούν" πολύ για να παρηγορήθουν που δεν είναι ΕΜΠΟΡΕΥΣΙΜΟΙ."είπε ο P.
"Oι ΜΗ ΕΜΠΟΡΕΥΣΙΜΟΙ βιάζονται τόσο πολύ να πουλήσουν κώλο, σαν τις τσόντες, που δεν μπαίνουν στον κόπο να στήσουν μια ίντριγκα. Αν διαβάσεις ένα δυο comments τους, πάλι σαν τις τσόντες, έχεις διαβάσει αμέσως και τα επόμενα 100 τους." συνέχισε ο P.
"Τι ανακατέβεσαι πάλι με όλα αυτά κι εκθέτεις τη σκέψη σου. Είπαμε τίποτα πιο ακριβό από το δωρεάν αλλά μην κάνεις έτσι. Είπαμε φιλομαθής. Αλλά τι περισσότερο θα πάρεις από τη συμπαράσταση ενός ανώνυμου comment;" ξανά ο P.
"Και που θες να ξέρω; Υποθέτω θα φροντίσω να μην μοιάσω σε αυτό το ανώνυμο comment. Τί προτείνεις;" ρώτησα.
"Γίνε έμμονη ιδέα φίλων και εχθρών." Δίδαξε ο γάλλος P.
Για τον 7demons
απομαγνητοφωνημένη συζήτηση στο τηλέφωνο με τον κύριο P.B. που ανέβηκε στο blog του npl την 8/5/2006.
;-p
Προς NPL:
Ακόμα δεν ξημέρωσε και ήδη αποφασίσαμε να συνεχίσουμε να είμαστε μελιστάλαχτα μέχρι το τέλος αυτής της πολύμηνης,ιδιόμορφης "επικοινωνίας"...
Τα 7 απομακρύνουν σκέψεις πονηρές και επιβεβαιωτικές,φορούν λευκούς χιτώνες,ξυρίζουν πόδια,βάφουν το μαλλί ξανθό πλατινέ,λευκαίνουν τα φτερά τους και ψέλνουν εναλλάξ και συνεχώς:"Αλληλούια-Καλή επιτυχία"...
;-)
Λατρεμένοι μου φίλοι,
τι καλύτερο για το blog μου από το να λάβει χώρα εδώ η σύναψη αυτής της ιδιότυπης ανακωχής. Χαίρομαι πολύ ειλικρινά.
Μήπως ξεκινά από ομοιότητες, από αλληλοεκτίμηση, από την εκατέρωθεν γοητεία; Νομίζω ναι.
Σε κάθε περίπτωση, πάντοτε πρέσβευα ότι με τον καλό λόγο πετυχαίνεις περισσότερα. Από την άλλοι πιστεύω ότι οι κακοί είναι πιό γοητευτικοί και ενδιαφέροντες.
Ουφ. Τι μπλέξιμο.
Ας είμαστε τελικά οι εαυτοί μας, μμμ δηλ. οι διαδικτυακές μας περσόνες.
Υ.Γ. Είμαι πολύ καλύτερα. Πήγα και για πρόβα νυφικού ;)
Καλέ ποια ανακωχή;
Άσε που τόλμησες να πας σε πρόβα νυφικού χωρίς εμένα!!!
Μα πρέπει κι εσύ να έχεις κάποια αγωνία για το γάμο καλό μου!
;)
Άσε τα ψόφια κι ανέβασε καμιά φωτογραφία από αυτές που σε τράβηξα στην πρόβα νυφικού της προηγούμενης εβδομάδας
Μα πρέπει;
Κι αν την δει ο νυμφίος;
Κι αν σκιαχτούν τα ζωά και τα πετεινά κι έχουμε λειψυδρία και ακρίδες και δεινά πολλά άφατα;
Δημοσίευση σχολίου